Dat is voor mij zoiets als voeding en vertering. Oftewel een continu leerproces. Mezelf laten inspireren, nieuwe ervaringen opdoen, ze een plek geven, erop reflecteren en ervan leren.
Juist het creatieve proces geeft mij de kans om dingen betekenis te geven voor mezelf en er iets nieuws van te maken.
Ik krijg wel eens het gevoel dat alles al gemaakt is en gezegd is. Dat er zoveel talenten zijn in de wereld dat dat kleine beetje van mij niet van belang is en niets voorstelt. Maar gaandeweg realiseer ik me dat het daar niet om gaat. Creativiteit zoekt zijn uitweg en het gaat daarbij veel minder om het eindproduct dan om het proces en de ontdekkingen die je onderweg doet.
De noodzaak van een focus is nog zo'n overtuiging waar ik mezelf vaak op betrap. Zonder focus zou er niets ontstaan. Dat is misschien ook zo tot op zekere hoogte, maar gaat het er niet meer om of je in een stroom weet te geraken en jezelf daardoor durft te laten meevoeren?
Naar buiten, dat is wel een eerste behoefte van ons gezin. Wat ben ik blij dat dat nog mag. Het is wel een beetje zoeken naar rustige momenten. 's Ochtends vroeg is er geen kip op straat, dan maken we een ochtendwandelingetje om daarna fris aan het werk te kunnen gaan. En 's avonds na het eten is het ook lekker rustig.
Je kunt zoveel natuurwaarnemingen doen als je met aandacht langs stille plekjes wandelt. Het mooie weer zorgde deze dagen voor een prachtige ondergaande zon. Bij mij raakt dat aan dierbare herinneringen uit de tijd dat ik in Frankrijk woonde en vaak 's avonds een wandeling maakte rond ons dorp. Het roept ook gevoelens op van loslaten en het toelaten van de stilte.
In de serie thuisonderwijs zijn we met dit mooie weer nog maar eens de natuur in getrokken, nu met schilderspullen. Ook al is het landschap nog dor en kaal, er is al zoveel te zien dat je kunt weergeven op papier.
Mijn dochter was eerst drie kwartier bezig om een comfortabel plekje voor zichzelf te creëren op een omgevallen boom tussen een hoop takken. Nadat twee keer de penselen tussen de bladeren waren gevallen, het papier weggleed en het potje water bijna omviel kwam ze toch maar op het gras zitten, veel minder avontuurlijk, maar wel makkelijker.
Eenmaal rustig aan het schilderen, hebben we allerlei voorjaarsliedjes geneuried. Dat ging zo vanzelf op deze vredige plek. De tijd verstreek zonder dat we er erg in hadden. Sinds ik alleen nog maar thuis werk en op mijn vrije dagen thuisonderwijs vormgeef ervaar ik niet alleen meer rust op straat, maar ook een soort vertraging in de tijd. Het leven voelt rustiger, ook al weet ik door alle berichten dat dit op andere plekken niet bepaald het geval is. Dit tempo voelt voor mij een stuk gezonder. Zouden we die rust niet kunnen behouden na de corona crisis? Dat zou mij heel veel waard zijn.
Ken je dat gevoel dat je liefst weer vol kracht er tegenaan wilt gaan, maar ondertussen niet fit bent, iedere verkoudheid oppikt, en liefst al om 9 uur in bed wil kruipen? Mij frustreert dat geweldig. Bovendien wil ik graag mijn werk goed doen en dat lukt dan natuurlijk niet zoals ik wil.
Ik vraag me af wat ik nu nodig heb. Als ik stil sta bij die vraag is het mij direct duidelijk dat het nu niet verstandig is om maar steeds door te gaan in de verwachting dat die energie wel vanzelf weer terugkomt met het mooie weer van de lente. Wat dan wel? Ruimte maken voor de rust, voor luiheid en verveling? Even een dagje iets voor mezelf doen. Wel om 9 uur naar bed gaan, ook al is dat ongezellig. Zodra ik me bewust ben van het feit dat dit nodig is, is het natuurlijk niet meer zo moeilijk. Maar het gebeurt mij nog regelmatig dat ik er niet op tijd bij ben en dan wordt ik toch ziek. Wat gaat er dan mis? Waarschijnlijk neem ik in mijn enthousiasme toch steeds weer te veel hooi op mijn vork. Herken je dit gevoel en wil je ook leren om aan te voelen wanneer het tijd is om naar jezelf en naar je lichaam te luisteren? Kom een keer langs voor een kennismakingsgesprek.
De crocussen laten zich al zien, maar verder zijn de meeste planten nog in wintertoestand. Bereiden zij zich al voor op de lente?
Als ik de fruitbomen en de bessenstruiken snoei, valt op dat de knoppen al dikker worden en klaar zijn om verder te gaan groeien. De bloesem verraadt zich al door de verdikte knoppen. In de tuin werken is juist nu heel bevredigend. Zo bereid ik me voor op de lente. Hoe harder ik werk en de koude trotseer, hoe meer ik me verheug op wat er straks komen gaat. Juist nu heb ik zin om alles op orde te krijgen zodat ik straks aan de slag kan met plannen maken en voor nieuwe dingen die ik komend jaar kan ondernemen.
Met dit sombere weer van de herfst en al die regen, ligt bij mij een matte en neerslachtige stemming op de loer. Zeker als ik het nieuws volg en steeds weer wordt geconfronteerd met mijn eigen zorgen over de aarde, het klimaat, etc.
Wat mij helpt is om juist nu naar buiten te gaan en mij verbonden te voelen met natuur en de aarde. De regen vult het grondwater aan. Daar ben ik blij om. Ik ben onderdeel van die natuur en ervaar een grote liefde voor alles wat leeft. Juist dat geeft mij de kracht om vanuit een positieve houding steeds weer te proberen het goede te doen en te laten.
De herfst is voor mij ook een periode die uitnodigt tot reflectie. Alsof ik in dit jaargetijde iets meer op mezelf en mijn gezin wordt teruggeworpen en de vraag in mij naar boven komt of ik nog steeds met de juiste dingen bezig ben. Ik voel dat het goed is om die voor mezelf steeds opnieuw te beantwoorden.
Misschien ben je 's avonds moe en wil je snel naar bed, of misschien ben je gewend om nog even je telefoon te pakken, de televisie aan te zetten, etc... Weersta de media en loop in plaats daarvan vijf minuten naar buiten om te voelen hoe de nacht nadert, het wolkendek over je heen trekt, of de sterrenhemel zich uitstrekt. Luister naar de stilte met daar doorheen de geluiden van het nachtleven. Een late vogel of een muis die rommelt tussen de bladeren in je tuin. Gisteravond zag ik vleermuizen langsvliegen en liet ik mijn gedachten meedrijven op de wolken die overtrokken. Wat een heerlijk gevoel om je over te geven aan de rust van de nacht.